Θεωρώ σημαντικό όταν ασχολείσαι με την πολιτική να ανατρέχεις στις προσωπικές σου εμπειρίες και τους λόγους οι οποίοι σε οδήγησαν να ασχοληθείς με την πολιτική.
Οι περισσότεροι δεν τους γνωρίζουν. Έγιναν πολιτικοί ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, κληρονομώντας την πελατεία των γονιών τους ή ακολουθώντας μια συνδικαλιστική-κομματική πορεία από τα φοιτητικά τους χρόνια. (Επετηριδιακά) Η δική μου ενασχόληση με την πολιτική και τα κόμματα, ξεκίνησε όταν συνειδητοποίησα πόσο η διαφθορά αυτών των πολιτικών έχει εμποτίσει την ελληνική κοινωνία και πόσο εξαρτώμενη είναι η εξέλιξη και η ανάπτυξη του κάθε ατόμου από τις αποφάσεις αυτής της διεφθαρμένης ελίτ.
Όλοι συμφωνούν ότι η ανάπτυξη μιας κοινωνίας μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την παιδεία, δίνοντας έμφαση στον πολιτισμό.
Η καλλιέργεια του πνεύματος είναι πιο σημαντική από την συσσώρευση γνώσεων; Ναι. Διότι διεγείρει την αντίληψη και δημιουργεί τις βάσεις για τη διατήρηση της έμφυτης δημιουργικότητας. Οι γνώσεις εμπλουτίζουν την αντίληψη με στοιχεία, τα οποία όμως το άτομο πρέπει να έχει την ικανότητα να επεξεργαστεί. Η καλλιέργεια του πνεύματος επιτυγχάνεται με θεωρητικές και με βιωματικές μεθόδους. Γι αυτό στην Αρχαία Ελλάδα η εκπαίδευση εμπεριείχε ισότιμα τέχνες και γράμματα. Με το πέρασμα των χρόνων το ρόλο του ατομικού παιδαγωγού ανέλαβαν οι γονείς, που το σύστημα τους μετέτρεψε σε βοηθούς εκπαιδευτικών για την αποστήθιση γνώσεων, ώσπου ανέθεσαν αυτόν το ρόλο σε παιδικούς σταθμούς, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης και φροντιστήρια.
Δυστυχώς ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκε η Παιδεία στην Ελλάδα δεν έχει σχέση ούτε με τον πολιτισμό, ούτε με τη διέγερση της αντίληψης, ούτε με την κατανόηση της γνώσης και τη δημιουργικότητα. Έχει σχέση μόνο με την πρόσληψη ατόμων στο δημόσιο, την εξυπηρέτηση συντεχνιακών αιτημάτων για κομματικούς σκοπούς, τη χρηματοδότηση διδακτορικών, μεταπτυχιακών, μελετών, ερευνών και προγραμμάτων για την τακτοποίηση αδικαιολόγητου επιστημονικού προσωπικού, την παροχή πιστοποιήσεων, βεβαιώσεων και πτυχίων που θα εξασφαλίσουν την απαραίτητη μοριοδότηση για την κατοχύρωση μιας θέσης στο δημόσιο ή την αναβάθμιση της μισθοδοσίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι «συνάδελφοι καλλιτέχνες» που αναζητούν μια αναγνώριση των πτυχίων τους.
Η ζωγραφική για μένα ήταν μέρος της καθημερινότητάς μου, όπως ήταν οι κατασκευές, η ραπτική, η μουσική, ο χορός. Πήγα σε εργαστήριο ζωγραφικής για να εξασκήσω την ικανότητά μου να ζωγραφίζω, κι όχι για να περάσω στη Σχολή Καλών Τεχνών. Έδωσα εξετάσεις μόνο επειδή το τμήμα μόλις είχε ιδρυθεί στην πόλη μου, κι αν δεν περνούσα ήμουν αποφασισμένη να παρακολουθήσω μια τεχνική σχολή, για να αποκτήσω επαγγελματικές τεχνικές γνώσεις και να ακολουθήσω το ελεύθερο επάγγελμα.
Το 2014 η ΑΣΚΤΘ οργάνωσε μια παρουσίαση για τους απόφοιτους, όπου συμμετείχα στο πάνελ. Οι τέσσερεις συνάδελφοι εικαστικοί εκπαιδευτικοί παρουσίαζαν στους απόφοιτους την εξαθλίωση του επαγγέλματος, εξαιτίας της μείωσης των παροχών (δώρα, πρόωρη σύνταξη), της μείωσης των μισθών και της μείωσης των εκπαιδευτικών αδειών. Οι εκπαιδευτικές άδειες δίνονταν στους εικαστικούς για δύο, τρία μερικές φορές και τέσσερα χρόνια για την εκπόνηση εικαστικού έργου ή την κτίση μεταπτυχιακού με την καταβολή μισθού. Κανένας δεν τους προβλημάτισε για το ρόλο τους ως εκπαιδευτικοί σε ένα σύστημα εκπαίδευσης που εχθρεύεται την δημιουργικότητα. Σε ένα σύστημα που απαξιώνει πλήρως την τέχνη θεωρώντας την ένα δευτερεύον μάθημα για την διασκέδαση των μαθητών ή την αναβάθμιση του μέσου όρου των επιδόσεών τους.
Κι όμως οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό δεν είχαν σχετικά πτυχία. Δείτε τον Κάρολο Κουν, τον Τσιτσάνη, τον Σαββόπουλο.
Αν ζούσε ο Βίνσεντ Βαν Γκόγκ στην Ελλάδα στις μέρες μας, θα μπορούσε να ανοίξει το δικό του εργαστήριο εκμάθησης ζωγραφικής; Θα στέλνατε τα παιδιά σας γνωρίζοντας ότι οι σπουδές τους δεν θα αναγνωρίζονταν; Θα μπορούσε να δουλέψει στο δημόσιο σχολείο; Όχι. Επειδή δεν είχε πτυχίο. Αν είχε θα μπορούσε και θα δίδασκε, χωρίς κανείς να υπολογίσει την βαριά ψυχική διαταραχή η οποία τον οδήγησε στον θάνατο.
Όμως οι καλλιτέχνες αγωνίζονται για την αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών σχολών, ενώ συγχρόνως δηλώνουν αντίθετοι στη δημιουργία ιδιωτικών ΑΕΙ.
Η κυβέρνηση υπερασπίζεται την ίδρυση των ιδιωτικών ΑΕΙ αλλά είναι έτοιμη να φτιάξει μια Κρατική Ακαδημία Τεχνών και να αναγνωρίσει κάθετα όλα τα πτυχία όλων των ιδιωτικών σχολών.
Μέσα σε αυτό τον παραλογισμό οι μαθητές κλήθηκαν να συμμετέχουν σε καταλήψεις και αγώνες. Αίσχος.
