Το νέο δόγμα της ‘‘Γαλάζιας Πατρίδας’’ αποτελεί την καλύτερη επιβεβαίωση για τις προθέσεις και της επιδιώξεις της Τουρκίας. Είναι η πιο πρόσφατη φάση του Τουρκικού επεκτατισμού, μιας μακράς περιόδου διαρκούς εντάσεων που τρεις φορές έφτασε στα πρόθυρα του πολέμου (1976, 1987 και 1996). Η συνεχής αμφισβήτηση διεθνών συμφωνιών και η ενεργή εμπλοκή της σε κάθε πηγή έντασης στην ανατολική Μεσόγειο δεν πρέπει να αφήνουν πολλές ελπίδες για το μέλλον των σχέσεων μας. Η πληθυσμιακή και βιομηχανική της ανάπτυξη σε συνδυασμό με ένα ισλαμικό εθνικιστικό επεκτατισμό δημιουργούν την αλαζονεία για κυριαρχία την οποία θα προσπαθήσει να υλοποιήσει είτε με ίδιες δυνάμεις είτε μέσω δορυφόρων της που βρίσκονται ήδη στα βόρεια σύνορά μας.
Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσει την προφανή αυτή απειλή η Χώρα μας, είναι η ανάπτυξη της απαιτούμενης στρατιωτικής ισχύος με την οποία θα μπορεί αφ’ ενός μεν να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα, αφ’ ετέρου δε, να αποτελέσει, μαζί με την διπλωματία και την οικονομία, την απαραίτητη αποτρεπτική ισχύ. Η αποτρεπτική, όμως, ισχύ, εκτός από τα οπλικά συστήματα στηρίζεται, κυρίως, στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας, το οποίο όμως συνεχώς μειώνεται.
Η μείωση αυτή οφείλεται στο έντονο δημογραφικό μας πρόβλημα (η απόδοση των κλάσεων μέχρι το 2034 θα είναι συνεχώς μειούμενες), στις συνεχείς μειώσεις της θητείας (η οποία τώρα είναι στον ΣΞ στους 9 μήνες), στις αναβολές στρατεύσεως λόγω σπουδών (ενώ καλούνται για κατάταξη το έτος 80.000 – 85.000 νέοι, τελικά που κατατάσσονται είναι 45.000 – 50.000.
Περίπου 30.000 δηλαδή, λαμβάνουν απαλλαγές ή αναβολές ετησίως από τους οποίους το 25% δεν επιστρέφει για κατάταξη), στις πολλές περιπτώσεις μειωμένης θητείας που προβλέπει ο σχετικός Νόμος.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η επάνδρωση των Μονάδων να μην υπερβαίνει το 30 με 40% της απαιτουμένης των, δυνάμεως, γεγονός που τις καθιστά ΜΗ ΜΑΧΙΜΕΣ.
Με δεδομένο ότι α) ο Στρατός χρειάζεται άνδρες και γυναίκες νεαρής ηλικίας καθώς ο πόλεμος δοκιμάζει τα σωματικά και ψυχικά αποθέματα τους καθενός, ενώ η απόδοση του είναι ανάλογη της δυνάμεως (αριθμητικά) αλλά και της εκπαίδευσης και β) η στράτευση και όχι η φοίτηση σε κάποιο πανεπιστήμιο αποτελεί συνταγματική υποχρέωση, προτείνω τη λύση 18-18, 18 χρονών – 18 μήνες.
Οι νεαροί Έλληνες (ίσως και Ελληνίδες στο μέλλον), αφού δώσουν Πανελλήνιες εξετάσεις, μπορούν να εγγράφονται στις σχολές τους και να παίρνουν αναβολή ίση με τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας. Στη συνέχεια να κατατάσσονται στις ΕΔ, να εκπαιδεύονται και να παραμένουν διαθέσιμοι για δράση.
Μερικά από τα ευεργετήματα του θεσμού αυτού θα είναι ότι:
- θα κατατάσσεται αμέσως μετά το Λύκειο, όταν δηλαδή δεν έχει δημιουργήσει ακόμα κοινωνικές, εκπαιδευτικές ή άλλες υποχρεώσεις με αποτέλεσμα να προσαρμόζεται πολύ πιο εύκολα στον στρατιωτικό τρόπο ζωής δηλ. της πειθαρχίας, της υπακοής, της εκγυμνάσεως και της εκπαιδεύσεως από ότι συμβαίνει με την παρούσα κατάσταση.
- θα αυξηθεί η αποτελεσματικότητα και η μαχημότητα των Ε.Δ. λόγω της καλής υγείας, της καλυτέρας φυσικής καταστάσεως και του μεγαλύτερου ενθουσιασμού που διακρίνει τα άτομα νεαρής ηλικίας.
- θα απαλλαγεί το στράτευμα από τις αναβολές.
- θα περιοριστεί δραστικά ο αριθμός των ανυπότακτων κυρίως του εξωτερικού.
- θα εξαλειφθούν, σχεδόν, οι λόγοι για τους οποίους, υφίστανται τα ευεργετήματα μειωμένης θητείας προς τους οπλίτας εξαιτίας ασθενειών, υπερηλίκων ή αποβιωσάντων γονέων
- θα αυξηθεί η οροφή των ΕΔ που είναι και το κρίσιμο ζητούμενο.
- θα αποδίδονται νεότεροι στο Επιστρατευτικό σύστημα με προφανές αποτέλεσμα την καλύτερη ποιότητα, αλλά και την μεγαλύτερη ποσότητα επιστράτων.
Τα προβλήματα που θα προκύψουν με την έλλειψη επιστημονικού προσωπικού από τους στρατευσίμους, θα καλυφθούν από την πρόσληψη μονίμου προσωπικού επιπέδου Αξιωματικού, όπως και προβλέπεται από τους Στρατιωτικούς Κανονισμούς.
Σήμερα οι χώρες που διατηρούν την υποχρεωτική θητεία, στράτευση στα 18 έχουν η Κύπρος και το Ισραήλ, οι χώρες δηλαδή, οι οποίες ζουν διαρκώς κάτω από την εχθρική απειλή.
Γνωρίζω ότι η πρότασή μου αυτή θα συναντήσει την λυσσαλέα άρνηση όλων των κομματικών νεολαιών και των πατρόνων τους οι οποίοι εχθρεύονται την ύπαρξη του Ελληνικού Έθνους και που είναι εύκολοι στις υψηλές θεωρίες χωρίς ποτέ να τους ενδιαφέρει η υλοποίηση τους.
Όμως ο τρόπος είναι γνωστός ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ.:
ΕAΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΡΗΝΗ, ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ
(SI VIS PACEM, PARA BELLUM)
